Leo Beenhakker overleden

De Nederlandse voetbalwereld is in rouw. Leo Beenhakker, een van de meest markante en succesvolle trainers uit de geschiedenis van het Nederlandse voetbal, is op 82-jarige leeftijd overleden. Beenhakker, door velen liefkozend “Don Leo” genoemd, laat een indrukwekkend spoor na in zowel binnen- als buitenlandse voetbalcompetities.

Een man van het spel

Leo Beenhakker werd geboren op 2 augustus 1942 in Rotterdam. Zijn liefde voor het spel ontstond al op jonge leeftijd. Hoewel zijn loopbaan als speler nooit echt van de grond kwam, groeide hij in de jaren ’70 en ’80 uit tot een van de meest gerespecteerde voetbaltrainers van Nederland – en ver daarbuiten.

Beenhakker stond bekend om zijn tactische scherpzinnigheid, zijn charismatische uitstraling en zijn vermogen om spelers beter te maken. Met zijn altijd verzorgde uiterlijk, kenmerkende sigaar en gevoel voor humor, wist hij de harten van velen te veroveren.

Een kleurrijke trainersloopbaan

Beenhakker begon zijn trainerscarrière bij amateurclubs, maar al snel maakte hij de overstap naar het profvoetbal. In 1972 kreeg hij zijn eerste grote kans bij Feyenoord, waar hij zijn stempel drukte op het team. Daarna volgden andere Nederlandse topclubs zoals Ajax, waar hij meerdere periodes hoofdtrainer was (1979–1981, 1989–1991, 2000).

Met Ajax won hij o.a. de Eredivisie en zette hij jonge talenten als Frank de Boer en Dennis Bergkamp op het pad naar internationale roem. In totaal was hij drie keer trainer van Ajax en had hij een kortstondige periode bij FC Volendam.

In de jaren ’80 waagde Beenhakker de sprong naar het buitenland. Hij werd hoofdtrainer van Real Madrid, waar hij tussen 1986 en 1989 drie keer op rij kampioen werd in La Liga. Hij trainde er grote namen als Emilio Butragueño, Hugo Sánchez en Michel. Zijn tijd bij de Koninklijke was historisch – het was een periode van dominantie en flair.

Later had hij ook dienstverbanden bij Club América in Mexico, Grasshoppers in Zwitserland, en Fenerbahçe in Turkije.

Internationale successen

Naast zijn clubcarrière had Beenhakker ook een rijke loopbaan als bondscoach. Hij was tweemaal bondscoach van het Nederlands elftal, waaronder op het WK van 1990 in Italië, waar Nederland in de achtste finale strandde tegen Duitsland.

Zijn grootste internationale succes boekte hij echter als bondscoach van Trinidad en Tobago. In 2006 leidde hij het Caribische eiland voor het eerst in de geschiedenis naar een WK. Ondanks dat het team niet verder kwam dan de groepsfase, werd Beenhakker als een held onthaald – zowel in Trinidad als in de rest van de voetbalwereld.

Later leidde hij ook het nationale elftal van Polen, waarmee hij zich plaatste voor het EK 2008 – opnieuw een prestatie van formaat.

Een blijvende erfenis

In zijn latere jaren bleef Beenhakker actief in het voetbal, onder meer als technisch directeur bij Feyenoord. Zijn visie op het spel, oog voor talent en liefde voor het voetbal werden breed gewaardeerd.

Leo Beenhakker was meer dan een trainer. Hij was een persoonlijkheid. Een man die het spel leefde en ademde, die spelers inspireerde, en die ondanks zijn successen altijd zichzelf bleef. Wars van opsmuk, altijd scherp, en nooit bang om zijn mening te geven.

Met zijn overlijden verliest het Nederlandse voetbal een icoon. Een man die grenzen verlegde, harten veroverde, en generaties inspireerde.

Rust zacht, Don Leo. En dankjewel.

Bekijk meer info op VoetbalLife.nl.